ارزیابی تاثیر هشت هفته فعالیت هوازی بر میزان ویسفاتین، il-۶و tnf-α در موش های ماده ی نژاد اسپراگوداولی

زمینه و هدف: بافت چربی به عنوان یک ارگان اندوکرینی، توانایی تولید و رهایش مواد مختلفی از جمله اسید های چرب آزاد، لپتین، آدیپونکتین، ویسفاتین، فاکتور نکروز تومور آلفا و اینترلوکین 6 را دارد. هدف از این پژوهش، بررسی تغییرات سطوح پلاسمایی ویسفاتین (vis)، اینترلوکین 6 (il-6) و فاکتور نکروز تومور آلفا (tnf-α) در موش های ماده نژاد اسپراگوداولی به دنبال هشت هفته تمرین هوازی بود. روش بررسی: در این پژوهش تجربی، 45 سر موش ماده از نژاد اسپراگوداولی با میانگین سنی 2 ماه و میانگین وزنی 20±220 گرم انتخاب شدند. در ابتدا جهت تعیین مقادیر پیش آزمون متغیرها، 15 سر از موش ها به روش اخلاقی کشته، بقیه ی موش ها به طور تصادفی به دو گروه تمرینی (15 سر) و کنترل (15 سر) تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت 8 هفته و پنج روز در هفته روی تردمیل حیوانات به فعالیت پرداختند. یافته ها: در پایان تحقیق، نتایج نشان داد در بین گروه ها، تفاوت معناداری در سطوح پلاسمایی متغیر های ویسفاتین و il-6 وجود دارد (0001/0p<) و مشخص گردید این تفاوت معنادار در گروه تمرین نسبت به گروه های پیش آزمون و کنترل وجود دارد. از طرف دیگر، تفاوت معناداری بین گروه ها در تغییرات سطح tnf-α مشاهده نشد (227/0=p). نتیجه گیری: فعالیت ورزشی می تواند سطوح ویسفاتین پلاسما را کاهش دهد و بیان سیتوکین های التهابی را دستخوش تغییرات کند. بنابراین، شاید بتوان گفت این برنامه ی تمرینی باعث پیشگیری و بهبود بیماری های التهابی از قبیل چاقی، دیابت و مقاومت انسولینی می شود.